Επιμένω, περιμένω...
Μια μεγάλη καλημέρα σε όλο τον ντουνιά του Sentragoal. Άφησα πίσω μου τόσο την Κυριακή, εκεί που μόνο ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς με δικαίωσε, αλλά και τη Δευτέρα και έρχομαι στις επιλογές της Τρίτης. Δύο επιλογές. Και θα σας πως και την ιστορία πίσω από αυτές.
Η πρώτη είναι ο Ζοάο Φέλιξ και η δεύτερη είναι η Χάντερσφιλντ. Και την ώρα, λοιπόν, που ψάχνομαι και είμαι έτοιμος να καταλήξω, ειδικά στον Φέλιξ που έχει αποτελέσει αρκετές φορές επιλογή μου σε αυτή τη στήλη, αλλά και στη Χάντερσφιλντ, με την οποία έχω ασχοληθεί αρκετές φορές εκτός στήλης, μου έρχεται, από το πουθενά, το τραγούδι στου Χρήστου Κυριαζή, «επιμένω». Και έχω από χθες το βράδυ που το τραγουδάω. Ζω ένα δράμα. Επιμένω, περιμένω, υπομένω.
Και η όλη πλάκα είναι πως εγώ το έκανα στον εαυτό μου μέσω του εσωτερικού μονολόγου που είχα με αφορμή τον Φέλιξ. «Τσακ, είναι η τέταρτη φορά που θα προτείνεις Φέλιξ στο Sentragoal, φτάνει, άστο, δε σου πάει, δεν βγαίνει, χαμένη υπόθεση είναι». Και ήταν τότε που είπα μέσα μου, όχι, επιμένω, περιμένω. Και έτσι έγινε η ζημιά.
Λοιπόν, εγώ θα επιμείνω στον Ζοάο Φέλιξ. Και να σας πω και κάτι άλλο. Σε αυτό το ματς βλέπω παράταση. Βλέπω νίκη της Τσέλσι με ένα γκολ διαφορά και από το 91' ως το 120' αίμα κι' άμμο. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουν οι Άγγλοι να περάσουν ή αν αυτό θα είναι το τελευταίο βράδυ του Πότερ στον πάγκο των «μπλε».
Όσο για την επιλογή της Χάντερσφιλντ, δεν έχω να πω πολλά. Είναι οι «πνιγμένοι» που προσπαθούν να πιαστούν από τα μαλλιά. Θα ρισκάρω...
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα