Άλλο αυτοδιοίκητο και άλλο ασύδοτο ποδόσφαιρο

Ορισμένοι αμφισβητούν ακόμη και το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου όταν πηγαίνει κόντρα στη λογική και την εύρρυθμη λειτουργία όλου του αθλητικού πλαισίου μιας χώρας. Η έννοια του αυτοδιοίκητου προέκυψε στην FIFA επειδή σε ορισμένες χώρες, κυρίως στην Ασία και την Αφρική, οι κυβερνήσεις ήθελαν να επιβάλλουν την δική τους ηγεσία στις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες. Και από αυτή την άποψη το αυτοδιοίκητο προστατεύει τους αθλητισκούς θεσμούς. Οταν όμως στο όνομα της νομιμότητας το αυτοδιοίκητο γίνεται συνώνυμο με την ασυδοσία και καπηλεία των θεσμών, τότε υπάρχει πρόβλημα. Όταν στο όνομα του αυτοδιοίκητου παραβιάζονται νόμοι, διατάξεις, φορολογικές αρχές δεν τηρούνται κανόνες και οδηγίες του ευρωπακκού δικαίου και η ομοσπονδία σε μια χώρα λειτουργεί σαν κράτος εν κράτει, τότε φυσικά και μπορούν οι ελεγκτικές αρχές να επέμβουν. Επιβάλλεται να εγκαλέσουν τους παραβάτες και να εφαρμόσουν τους νόμους όπως θα έκανανγια κάθε άλλο οργανισμό, φορέα, έταιρία ή φυσικό πρόσωπο. Οι απολογισμοί και η απαλλαγή μέσω της γενικής συνέλευσης είναι ο εύκολος τρόπος για την παράκαμψη του ελέγχου και την αυτοκάθαρση. Το ζήτημα είναι θέμα πολιτικής βούλησς της κάθε κυβέρνησης αν θέλει να βάλει μια τάξη στην αναρχία που επικρατεί πολύ συχνά στον διοικητικό χώρο του αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου. Γι αυτό η παραπομπή κάποιου σε δίκη πρέπει αυτόματα να σημάινει και την αποστασιοποίηση του από τα διοικητικά του καθήκοντα μέχρι να απαλλαγεί. Και να επιστρέψει καθαρός στην αθλητική κοινωνία. Και φυσικά για την εκδίκαση να μην χρειαστεί τόσος χρόνος ώστε να μην παραγραφεί το τυχόν αδίκημα. Μόνον έτσι μπορεί να προχωρήσει μπροστά ο ελληνικός αθλητισμός.